26 kwietnia, 2022

Polskie bariery w delegowaniu Ukraińców

Zatrudnienie obywatela Ukrainy jest banalnie proste. Nie ma już żadnych barier. Jedyną dodatkową formalnością, której nie ma przy zatrudnianiu obywateli UE, w tym Polski, jest zgłoszenie faktu rozpoczęcia pracy w ciągu 14 dni na portalu praca.gov.pl. Poza tym – pełna równość.

Spróbujcie jednak oddelegować takiego pracownika do innego państwa członkowskiego w ramach swobody świadczenia usług. Przepisy UE, a zwłaszcza orzecznictwo TSUE sprzyjają zaangażowaniu cudzoziemców w realizację usługi na terytorium innego państwa członkowskiego. Dodatkowe warunki, których nie muszą spełniać obywatele UE sprowadzają się do legalnego pobytu i do legalnego zatrudnienia w państwie wysyłającym. Państwo przyjmujące nie może żądać odrębnego zezwolenia na pracę ani na pobyt, jeśli warunki te są spełnione w państwie wysyłającym. Jednak ustawodawstwo krajowe stwarza niezamierzone bariery, będące efektem ubocznym ochrony czasowej przewidzianej w specustawie o pomocy obywatelom Ukrainy (…)
  1. Jeśli pobyt w Polsce jest legalny (wyłącznie) na podstawie udzielonej przez Polskę ochronie czasowej to opuszczenie terytorium RP na dłużej niż miesiąc pozbawia uprawnienia do uznawania pobytu za legalny. Przepis, który miał zapobiegać turystyce świadczeniowej wynikającej z korzystania z ochrony czasowej w kilku państwach członkowskich naraz „niechcący” skraca czas legalnego delegowania ukraińskich pracowników cieszących się ochroną czasową do jednego miesiąca.
  2. Jeśli ważność wizy lub karty pobytu obywatela Ukrainy przedłużona została z mocy samego prawa do 31.12.2022 r. to tak przedłużona ważność legalnego pobytu w Polsce „nie uprawnia do przekraczania granic”. W efekcie, mimo spełnienia unijnego wymogu legalnego pobytu i legalnego zatrudnienia w państwie wysyłającym, delegowanie takiego pracownika nie jest możliwe. Oczywiście celem tego przepisu nie było uniemożliwienie wykonywania pracy za granicą, o czym świadczy wyjątek wprowadzony dla kierowców w transporcie międzynarodowym.
  3. Wydawałoby się, że najprostszym i legalnym obejściem tych dwóch barier byłoby wystąpienie z wnioskiem o jednolite zezwolenie na pobyt i pracę. Jednak dla osób objętych ochroną czasową taki wniosek można złożyć dopiero 9 miesięcy po wjeździe do Polski po 23 lutego 2022.
W rezultacie, legalne i bezpieczne prawnie jest delegowanie wyłącznie tych obywateli Ukrainy, którzy nie korzystają z ochrony czasowej i których ważność wizy lub karty pobytu nie skończy się w okresie delegowania. Te bariery polski ustawodawca mógłby z łatwością usunąć nie narażając Unii Europejskiej na turystykę socjalną. Wystarczy napisać: Art. 11. ust. 2, Art. 32. ust. 7, a także Art. 42 ust. 2 i 3 oraz ust. 9 i 10, nie stosuje się do pracowników skierowanych czasowo do pracy za granicą przez polskich pracodawców. MB

MOŻE CI SIĘ PODOBAĆ